فهم و شعور خود را ۱۳۶ هزار و ۵۰۰ تومان نمی فروشیم.
مسابقه یارانه ،چوب حراج به منابع ملی ، آیا این سزاوار مردمی است که تجربه ۳۹ سال رفتن به پای صندوق های رای را دارند؟
آیا ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان را سه برابر کردن ،توهین به شعور جامعه نیست ؟ آیا پس از ۳۹ سال تجربه رای دادن ، این شیوه رای جمع کردن ، توهین به افکار عمومی نیست ؟
اگر یک سیر در شعارهای کاندیدای ریاست جمهوری داشته باشیم ، آیا اینگونه شعار دادن های بی برنامه و بی محتوا ، نادیده گرفتن افکار عمومی و فهم و شعور آنان نیست؟!
آیا شعارهای یارانه ای و ایجاد اشتغال ۵ میلیونی ،نادیده گرفتن آرمان های غیر اقتصادی نظام جمهوری اسلامی نیست ؟ پس می شود با قول و وعده های ژله ای مردم را تشویق به رای دادن به خود کرد ؟
آیا مردم این حق را دارند که بپرسند با چه شیوه و برنامه ای در عرض یک سال ۵ میلیون شغل ایجاد می شود ، اگر دوستان شیوه و برنامه را می دانند ، چرا با توجه به دلسوزیشان به نظام ،در این ۳۹ سال دریغ داشته اند؟!
قبل از دولت تدبیر و امید ، هشت سال قوای مجریه و مقننه در اختیار دوستان بود ، ره آورد ۸ ساله دو قوه تقریباً هماهنگ ، در ارقام و آمار روشن و قابل دسترسی در همه ابعاد می باشد.
آیا اینگونه شعار دادن ها با شعارهای خیل عظیم دیگر کاندیدایی که برای این منصب ثبت نام کردند ، تقاوتی دارد ؟ شعارهای مسکن دلباز ، پرورش شتر مرغ ،وام های میلیاردی ،مسابقه شنا با دونالد ترامپ و….از یادمان نرفته است!!
انتظار این است کاندیدای ریاست جمهوری ، لااقل اگر نمی توانند سطح زندگی مردم را ارتقا بدهند ،سطح شعارهای خودشان را ارتفا بدهند، شعارهای توخالی و بدون پشتوانه را دیگر مردم فهیم باور نمی کنند ، این مردم تجربه یارانه و عواقب آن را در این چند سال با پوست و استخوان لمس کرده اند و دیگر فریب یارانه ای نمی خورند !
باور کنید این مردم دیگر در ته چاه دنبال یارانه نمی گردند ، آنان در این شعارهای غبارآلود ،باز هم دنبال برنامه های مدون می روند ، حتی اگر از لحاظ اقتصادی متضرر شوند ، شعور مردم را با یارانه نمی شود خرید!!
حمید هرندی