نواها و گویش های محلی بافت ( آبادونو)۲
افسوس و صد افسوس که هر چه زمان می گذرد، گویش های محلی ، نواها و لهجه های بومی در این گذران رنگ می بازند و این گنجینه های فرهنگی به فراموشی سپرده می شوند.
امروز حتی چوپانان ما ، نی که نمی نوازند هیچ ، حتی ترانه و آواهای محلی که می خواندند را ، مدرن نیزه کرده اند واز گوشی های موبایل خود می شنوند.
مرگ این گویش ها و لهجه ها به سرعت رواج پیدا کرده و یک بی هویتی زبانی ، لهجه ای و محلی به شکل تأسف باری رو به رواج است و شوربختانه صدا و سیمای ما هم به هنگامی که از خنداندن مردم دستش خالی می شود ، به مسخره گرفتن لهجه ها و تخریب آن می پردازد تا خنده ای را بر لبی سوار کند.
” وبلاگ بافت شهر من ” با افتخار و اعتقاد به اینکه گویش ها ، نواها ،واژه ها و لهجه های محلی و بومی شهرستان بافت غنای فرهنگی و تاریخی شهر و دیارمان را به ارمغان می آورد ، باز هم به یاری شما تلاش می کند از این فضای مجازی آنها را زنده و ثبت نماید.
لازم می دانم از دوست و همشهری عزیزم آقای علی شیبانی که از طریق مادر بزرگوارشان سرکار حاج خانم نصرت ریایی پور بافتی این ( آبادونو) ها را به وبلاگ من تقدیم کرده اند سپاسگزاری کنم.
قد سروت الهی خم نگرده دل شادت اسیر غم نگرده
نه یساعت نه یدقه نه یدم که مادر بی تو رو دنیا بگرده
—————————————————-
الهی و الهی و الهی دم راهت درا مار سیاهی
اول ور تو زنه که بی وفایی دویم ورمن زنه کردم جدایی
——————————————————
لب بوم امدی چادر سر انداز مرا طوق طلا کن گردن انداز
اگر دونی طلا قربی نداره من و فیروزه کن کنج لب انداز
————————————————–
برادر پشت برادر زاده ام پشت درخت بی برادر کی کند رشد
به قربون پدر که میوه کشته برادر میوه باغ بهشته
————————————————
شفق که میزنه روی نمازم از این کوچه درامد سرو نازم
زبونم قول حوالله را غلط خوند در او دنیا گنه کارم چه سازم
—————————————————
گلی که من کشیدم رنج تابش به دست نازک خود دادم ابش
به دیوان کدوم حاکم درسته گل از من دیگری گیره گلابش
———————————————————-
خداوندا دلم یجای بنده همون خونه که دار بستش بلنده
نشانی می دهم اسمش نمی گم همون بال بلند ابرو کمنده
———————————————————
شب تارم خدایا مارو بنما گرفتارم خدایا راهو بنما
به حق کاکل پرخون اکبر دل ناشاد ما را شاد گردان
—————————————————
علی دیدم علی در خواب دیدم علی در مسجد محراب دیدم
علی دیدم سوار دول دولش بود خودم پیشواز دول دول می دویدم
دویدم تا دویدم تا سر پل قدمگاه علی جا سم دول دول
عرق از سینه صاف محمد چکیده بر زمین حاصل شده گل
——————————————————————-
دو چشمونت به چشم واز مونه دو کفتونت به سیب ناز مونه
لب دندون شیرینی تو داری به شربت خونه شیراز مونه
———————————————————-
دو سه روزه در این باغ و بشم من نیامد کاکای سیگار کش من
دو سه ماهی که سیگارش ندادند بغل بسته به توی اتشم من
—————————————————————-
