ازکودکی همیشه این پرسش آزارم می داد که چرا فردوسی مرد بزرگی است؟ سروده های فردوسی همیشه به من خوش نمی آمد و مانده بودم که چرا می گویند ، چامه های فردوسی زیباست؟ و چرا این همه هوادار سینه چاک دارد ؟ در آن زمان حتی یکی پیدا نشد که با زبان بچه گانه مرا شیرفهم کند.
تا کم کم بزرگ و بزرگتر شدم وهنگامی جواب و تآویل واژه هایی همچون نسب من و میهن و زبان و فرهنگ را دریافتم یک روز که می خواستم سرآغاز و درآمدی به زبان پارسی پرمایه و ناب برای دست نوشته هایم بنگارم، زمان ها برای نوشتن سرآغاز پارسی چند خط نوشته تلاش کردم و کامگار و پیروز نشدم.
آنگاه دانستم که ابرمردی که شاهنامه ای به آن بزرگی را به چامه پارسی پرمایه و ناب ساخته است ،چه کار بزرگی کرده و چرا این دست نوشته یک شاهکار ادبی است و چرا باید شیفته وار فردوسی را دوست بداریم و ارزش گنج گرنمایه ای چون شاهنامه را دانست؟ بس بود آموزگار نگارش بیگانه با نوآوری و شادی بخش ، یک نگارش به ما بدهد و بگوید: یک برگ خواسته و نوشته در هر زمینه ای که دلتان می خواهد به زبان پارسی بنویسید و به جای هر واژه نیرانی یک امتیاز و شماره از نگارشمان کم می کرد .
آنگاه می فهمیدیم که فردوسی که بود و چه کار بزرگی کرد.چون تا کسی تلاش نکند یک برگ خواسته و نوشته بدون واژه های نیرانی و بیگانه به ویژه تازی بنویسد، هرگز پی به بزرگی فردوسی و شاهکار بی جانشین پارسیش نمی برد.
برای همین برآن شدم امروز به شما یک نهاده نگارش بدهم .نهاده نگارش امروز ما این است :یک برگ نوشته در هر موردی به زبان پارسی بنویسید.
به همه کسانی که بتوانند یک برگ خواسته در هر زمینه ای بدون یک واژه نیرانی و بیگانه بنویسند ، بدون فال زدن یک جلد دست نوشته چاپی “ترکه و تبر”پاداش می دهم ،با این پیمان که از سرآغاز دست نوشته چاپی ” ترکه و تبر”رونوشت برداری نکند.
برای اینکه بیشتر پی به ارزش نهاده ببرید با تمامی تلاشی که من در دبیری پارسی دارم ، ببینید در زمینه بالا چند واژه بیگانه و نیرانی هست. من آنها را سرخ کرده ام تا شما هم بلکه به خود آیید و تکانی بخورید.
چشم براه رقعه های پارسی پرمایه شما هستم تا بخوانیم و دلمان باغ باغ باز شود. حمید هرندی
برگردانی بود از درخواست شاعر عزیز کیوان هاشمی