پارک ملی خَبر
موقعیت : ۶۰ کیلومتری جنوب شرقی بافت
وسعت : ۱۷۸۱۵۳ هکتار
ارتفاع از سطح دریا : ۳۸۴۵ متر در مرتفع ترین منطقه و ۱۰۰۰ متر در پست ترین منطقه
پارک ملی خَبر ، افتخار طبیعت استان کرمان ، ذخیره گاه با ارزشی با گونه های گیاهی :کهکم ، بنه ، زرشک ، انار شیطان ، ارس ، زیتون ، بادام کوهی ، بارهنگ ، ارژن ، هوم ….
پارک ملی خَبر ، رویشگاه بی نظیری با گونه های : کلاه میر حسن ، سیه چوب ، گون ، بارهنگ ، بومادران ، زنبق وحشی ، گل ماهور ، تنگس ، درمنه و زیره…
در پناه این گونه های گیاهی با ارزش ، گونه های جانوری بسیاری ماوأ گرفته اند، کَل و بز ، قوچ و میش ، جبیر ، گرگ ، پلنگ ، یوز پلنگ ، کاراکال ، گربه ، آهو ، رودک عسل خوار ، سگ تور ، شغال ، کفتار ، گراز ، سمور ، روباه و سنجاب ، تشی ، خارپشت ، لاک پشت ..
انواع پرندگان شکاری از جمله : عقاب طلایی ، پیغو ، قرقی ، بلبل ، کبگ ، تیهو ، شاهین ، هوبره ، هدهد ، دارکوب باغی ، جغد کوچک ، کلاغ ابلق ،چلچله ، زاغ نوک سیاه و شکم سیاه ، انواع چکچک ،فلامینگو ، اردک سبز ، آبچلیک ، باقرقره ، عقاب دوبرادر ، عقاب مارخور ، دلیجه کوچک ،دراج ، سارگیه پا بلند، هما و کرکس و پرنده جیرفتی و خزندگانی مانند : بزمچه ، انواع مارمولک ، مار جعفری ، کک مار ، مار یالدار ،مار دست بندی ، افعی و…
پارک ملی خَبر ، سرزمین هزار رنگی که درختان ارسش همواره نگاه ها را به بهار می دوزند و طراوت و شادابی را به مهمانی چشمان عاشق و دلسوخته طبیعت سوغات می برند.
پارک ملی خَبر و پناهگاه حیات وحش روچون در جنوب شرقی شهرستان بافت واقع شده است . این پارک که از مناطق حفاظت شده سازمان محیط زیست می باشد ، به علت تنوع اقلیمی و زیستگاه های گیاهی و جانوری کم نظیر و همچنین وجود چشمه ساران، غار و چشم اندازهای زیبا ، ار اهمیت توریستی بالایی برخوردار است.
تا سال ۱۳۵۴ ، منطقه خَبر و روچون ، به عنوان پناهگاه و مناطق حفاظت شده ، ثبت سازمان حفاظت محیط زیست شده بود ، در سال ۱۳۷۸ بخش اعظم آن و با تصویب شورای عالی محیط زیست به عنوان ” پارک ملی خَبر ” به ثبت رسید و از آن زمان تا کنون این پارک به علت جاذبه ها و ویژگی های منحصری که دارد ، همواره مد نظر برنامه ریزان و دوستداران طبیعت بوده است.
کوه بزرگ و کوچک خَبر در شمال غربی پناهگاه وقله های چاه برف ، برج شوم ( ۳۷۵۰ متر ) و سریتو (۳۶۸۰ متر) از مهمترین ارتفاعات پارک می باشد ، قله چاه برف با ارتفاع ۳۸۴۵ مترجزو بلندترین ارتفاعات استان می باشد و وجود حفره ای که همواره از برف پر می باشد ، سبب شده است که این قله را چاه برف بگویند ، وسعت منطقه و پستی و بلندی های موجود ، باعث ایجاد دره های بسیاری من جمله : دره شاه ولایت ، دره خَبر ، دهنه گردو، دره چشمه سار، دره شب پره ، دره دِرسپیت ، دره خیبر ، دره کُفکی ، دره دالن خانی ، دره بر انجیر ، دره کلکو ، دادالهی ، مش مراد ، سریتو ، کوریکو و… شده است .
دره کوریکو و دره گردو با چشم اندازهای بسیار زیبایی که با درختان و درختچه های کوهستانی متنوع پوشیده شده است ، از مناطق بسیار زیبای پارک به شمار می آید و دره شاه ولایت نیز به دلیل چشمه سار جوشانی که دارد ، همواره پذیرای انبوهی از گردشگران و رهگذران می باشد.
از جاذبه های پارک ملی خَبر می توان به غار “شب پره ” که در دامان کوه خَبر واقع شده است ، اشاره کرد ، این غار که رفتن به آن ساده و نیازی به وسایل آن چنانی غار نوردی نیست ،حدود ۴۰ متر ارتفاع و ۲۰ متر عرض دارد و از نقاط دیدنی پارک به شمار می آید.حمید هرندی