نواخته شدن زنگ خطر انباشت زباله در متطقه گردشگری خَبر
چندی پیش ، نشستی در خصوص رسیدگی به وضعیت منطقه خَبر با حضور مسوولان برگزار شد ، خوشبختانه در این نشست حرف های خوبی زده شد و از برنامه و برنامه ریزی حرف به میان آمد، البته حرف های نگران کننده ای بسیار ی نیز در این نشست بر زبان ها جاری شد ، که جای تعمق دارد !
فرماندار بافت : با اشاره به انباشت زباله و عدم کنترل بهداشت در منطقه گردشگری خَبر ابراز نگرانی کردو یکی از دلایل پیش آمدن وضعیت موجود را ، سهل انگاری مسوولان و متولیان این منطقه دانست .
مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان بافت : نسبت به انباشت زباله و عدم کنترل بهداشت منطقه خَبر ، هشدار داد و گفت : تعداد زیاد گردشگران غیربومی از استان های مختلف با امکانات موجود و بازرسی های روزانه همخوانی ندارد، وی نبود سیستم فاضلاب مناسب ، مکان مناسب و خاص دفن زباله و نداشتن متولی ویژه و تداخل کاری را از مشکلات این منطقه برشمرد.
بخشدار مرکزی بافت : تعداد زیاد گردشگران و عدم توجه به رعایت وضعیت بهداشتی را مانع از پاکسازی حجم زباله دانست و گفت : عدم اعتبار لازم برای جمع آوری و دفن زباله از دیگر مشکلات ماست.
دهیار خَبر : با گلایه کردن از وضع موجود گفت : برای پیشگیری از ایجاد بحران و حجم زباله در منطقه خَبر ، نیاز به فرهنگ سازی داریم و باید متولیان این امر هر چه سریعتر در این خصوص اقدام کنند.
وی اجاره دادن باغ های مالکین به گردشگران که امکانات اولیه ، سرویس بهداشتی و آب سالم بهداشتی ندارند را از عمده مشکلات این منطقه برشمرد و خواستار توجه مسوولان شد.
رئیس اداره آب و فاضلاب روستایی بافت: از آلوده شدن حجم وسیعی از آب رودخانه خَبر به دلیل تخلیه زباله در اینده نزدیک خبر داد و گفت : ایجادنشدن مکان های خاص برای استفاده و رفاه مسافران از جمله : سرویس های بهداشتی مناسب ، مکان های خاص برای شستشو البسه و ظروف مسافران و نبود حفاظ برای چشمه ها و قنوات آب آشامیدنی، باعث بروز این مشکلات شده است.
مسوول شبکه دامپزشکی بافت : از کشتار غیر اصولی و غیر بهداشتی دام در منطقه خَبر از سوی مسافران سخن گفت و از رها سازی زباله های تولیدی و امحای احشام دام های کشتار شده در بستر رودخانه خَبر ، هشدار جدی داد و مردم را از شیوع بیماری های مشترک بین دام و انسان ترساند.
خوشبختانه مسوولان اداره حفاظت محیط زیست و اداره منابع طبیعی در جلسه نبودند و اگر هم بودند ، حرفی غیر از حرف های یأس آور بر بزبان نمی آوردند.
متاسفانه ، در این جلسه، حرف و خبر امیدوارکننده ای غیر از برگزاری خود نشست ، به چشم نخورد ، تصمیم کوتاه مدت و کارسازی گرفته نشد ، کسی از اشتیاق و علاقه مردم به گردشگری حرف نزد ، کسی گردشگران را باعث توسعه و آبادانی ندانست و از تعداد زیاد آنان خوشحال نشد ، تصمیمی برای رفاه و آسایش گردشگران اتخاذ نشد ، تقسیم کاری صورت نگرفت و متولیان امر شناخته نشدند ، برای اشاعه و جلب و جذب گردشگر ، ترویج و تبلیغی نشد ، همه از کاستی ها و زباله و نبود سرویس بهداشتی و کشتار غیر بهداشتی دام و… صحبت کردند و شوربختانه تیترخروجی این نشست ، در مطبوعات اینگونه رقم خورد :
مسوولان نگران وضع بهداشتی منطقه گردشگری خَبر بافت
ناگفته نماند : بهروز فرماندار بافت ، راه های برون رفت از این مشکل را (البته در دراز مدت )، اجرای طرح شبکه فاضلاب شهری ، تبدیل دهستان خَبر به شهر ، ایجاد شهرداری مستقل ، مطالعه طرح جامع تفضیلی این منطقه دانست و بیان داشت : در حال حاضر باید با نظارت بیشتر و نگاه ویژه به این منطقه گردشگری ، بهداشت مردم منطقه تأمین شود.
فرماندار بافت همچنین از اخذ مجوز عوارضی در ورودی منطقه گردشگری خَبر به منظور تأمین اعتبار برای دهیاری و شورای منطقه ، دفن زباله به صورت روزانه و مستمر و استفاده از طرح بسیج سازندگی در مدت ۲ روز کاری برای پاکسازی فعلی منطقه پس از توافق دانشگاه علوم پزشکی ، ایجاد شبکه آب آشامیدنی در منطقه شاه ولایت خبر و ایجاد فضای سرپوشیده برای چشمه ها و قنات های موجود به منظور جلوگیری از آلودگی آب آشامیدنی سالم خبر داده است.
البته بیانات آقای بهروز فرماندار بافت ، اگر به عنوان مصوبات جلسه باشد ، که جای تقدیر و تشکر دارد ، ولی اگر این بیانات به عنوان پیشنهاد و راهکارهای دراز مدت مطرح شده باشد ، که جای سووال و نگرانی بیشتر است ! زیرا که همه درد را گفته اند و آن را خوب شناخته اند ، پس باید برای این بیمار اورژلنسی زودتر نسخه پیچید و آن را درمان کرد و سپس برای رفع دیگر امراض آن در درازمدت دنبال دیگر راهکارها و دواها گشت.
اگر خودم را یگ رهگذر و گردشگری بدانم که فارغ از همه گرفتاری های شهری ، یک روز را به منطقه زیبای خَبر پناه آورده ام و این همه مشکلی را که مسوولان در این نشست گفتند ، به وضوح دیدم و لمس کردم ، پیشنهاداتی خیلی ساده رابه این نشست دارم که زیاد هم کار سخت و هزینه بری نیست.
۱ – تقسیم کاری صورت بگیرد و هر کس وظیفه خودش را بداند ، گرچه قابل فبول هم نیست که عنوان شود : متولی کار کیست ؟
۲ – یک بسته فرهنگی که شامل : بروشورهای ترویجی ، تبلیغی و یک عدد کیسه زباله می باشد ، در ورودی منطقه خَبر به رهگذران و گردشگران داده شود و در خروجی منطقه از آنان گرفته شود و در جای مناسب تخلیه زباله دفن شود.
۳ – به مالکان باغ ها ، آموزش های لازم در خصوص پذیرایی از گردشگران داده شود و در صورت داشتن اعتبار، تسهیلاتی برای احداث سرویس های بهداشتی و سکوهایی برای نشستن اعطا شود.
۴ – اگر همین مالکان باغ ها آموزش ببیند و صنایع دستی ، تولیدات دامی و لبنی و نان محلی ( تیری ) را در دکه هایی در باغ بیاورند ، یک حرکت رو به جلو در خصوص معرفی صنایع دستی منطقه برداشته شده است و در سوی دیگر رفاه و آسایش گردشگران نیز فراهم شده است .
۵ – یادمان باشد اگر یک قدم برای مردم برداریم ، آنان هزار قدم برای ما بر می دارند ، عطش آب را با یک بطری آب معدنی اهدایی برطرف کنید تا ببینید چگونه این مردم فهیم به آب و رودخانه و محیط زیست احترام می گذارند.
